Als ik sommige vakantiefoto’s bekijk, kan ik mijn eigen vastgelegde momenten soms weer horen, ruiken en met wat geluk zelfs voelen. Als ik vandaag terug kijk ruik ik de geur van beton, het lassen van staal ; hoor ik drilboren, vrachtwagens die hun motor bijna verbranden om de helling op en af te rijden, kranen en bulldozers, hekkens die uit alle richtingen open en dicht worden getrokken. Ik hoor in mijn hoofd ongetwijfeld één van de luidste en grootste bouwwerven van de wereld maar in mijn buik is het net als toen verschrikkelijk stil.
